gretige groeier

Een type oxalis (plantenfreaks en botanici, correct me if I'm wrong!): het mooie onkruidje dat zich graag naast cactussen nestelt. Een zelfgezaaid cadeautje van Simon. Het moeten niet altijd rode rozen zijn.

Special P

Er gaat niets boven huisbereid en weten wat je eet. Toch steken die mooie pakken van Kellogg's Special K met rode vruchten mij soms de ogen uit. Daar heb ik als tiener menige kilo's van verwerkt.

Dus toen ik gisteren in de biowinkel een doosje gedroogde, niet al te dure rode vruchten vond, bedacht ik me dat het tijd was voor Special P: een combinatie van onze tried-and-tested crunch, maar dan met het gedroogde fruit in plaats van noten.

Het resultaat is... heerlijk.

puree van zoete aardappel met boerenkool en rode linzen

Simple comme bonjour en het kost bijna niets.
De bataat was 64 cent, de boerenkool (drie royale stengels) een verpletterende 17 cent en een pak rode linzen, ik weet het niet vanbuiten, maar dat kost zeker ook niet den al.
Ingrediënten die ook nog mee doen en zo goed als niets kosten: een ui en een bouillonblokje.

Trouwens, you may know boerenkool van de meme "Kale is your new best friend with benefits"...

groen met worst

De gewone keuken heeft hier ook zijn plaats. Op de vraag 'Wat doe ik met die gigantische boerekool?' antwoordde Evelien deze week: 'Daar kan je lekkere puree mee maken.' En aangezien ik wel eens graag 'gewoon' eet (groenten, patatten, vleesvervanger) klonk mij dat als muziek in de oren.

Toegegeven, ik heb dit idee dus gepikt, maar ik wilde jullie dit gerechtje zeker niet onthouden. De worst die ik gebruikte is van het veganistische merk viana - ze maken veganistische gyros, kebab, worsten, steaks, ... gebaseerd op soja. Niet het meest gezonde om erg veel van te eten, maar mits voldoende afwisseling geen probleem. Die kant-en-klaar vleesvervangers zijn sowieso producten die ik heel erg zelden in huis haal, maar het is leuk dat ze bestaan, voor dié dagen...

Het slaatje is veldsla met ijsbergsla, komkommer, wat olie en gesnipperde peterselie en ui. Samen met de gestoomde broccoli krijg je zo lekker veel chlorofyl in je strot.

Ingrediënten van de puree:

2 rode aardappelen;
2 grote bladeren boerenkool;
wat geraspte muskaatnoot (naar smaak);
1 eetlepel biomargarine (bevat geen geharde plantaardige vetten);
zout en peper;
een halve eetlepel azijn.

Bereiding:

Spoel de aardappelen grondig, snij ze ongeschild in stukjes en doe ze samen met de gespoelde, gesnipperde koolbladeren in een kookpot met voldoende water en een snuifje zout. Laat 15-20 minuten koken tot de aardappelen zacht zijn. Giet het water af. Voeg de margarine en de overige ingrediënten toe en roer om zodat je een stevige puree krijgt.

En dan: snel opdienen en aan tafel!

pizza op kant-en-klaar deeg

Het was de ideale dag om mijn pizzabodempjes (dikke broodachtige deegjes, verkrijgbaar in Delhaize) eens te gebruiken. Het mag al eens makkelijk en snel gaan ook! Pizza kan perfect veganistisch (zonder kaas dus) trouwens - je moet het maar eens proberen.

De topping bestaat uit passata, paprikareepjes, gesnipperde courgette, kerstomaatjes in kwartjes en wat oregano. 10 Minuutjes in een voorverwarmde oven van 150-200 graden. Daarna werkte ik de pizza af met veldsla, gesnipperde walnoten en zelfgemaakte pesto. Het is de textuur en smaak van de noten samen met de olie en het zout in de pesto die je geblinddoekt zou doen zweren dat er kaas op de pizza ligt. Hey, hier worden serieuze keukengeheimen prijsgegeven: doe er iets mee!

bicky lombardia

Geïnspireerd op een heerlijke falafelburger met warme guacamole van bij Antwerpens meest hippe en trendy vegetarische fastfoodkeet. Niet echt een plek waar je me geregeld aantreft, maar dat heeft vooral te maken met de hoge prijzen! Met een overschot pitabrood, een goed rijpe avocado en bicky saus (ja, àlle 3, helaas niet bio) maakte ik mijn eigen variant met een knipoog naar de heerlijke vegi-bickys die ze her en der in de frituren verkopen. Be ware trouwens voor de groentenburgers in sommige frituren - je wil echt geen gepaneerde aardappelburger tussen je hamburgerbroodje, zelfs bickysaus kan dit niet redden!

Ingrediënten:

Burgers

een kwart ajuin;

een stukje courgette;

een stukje paprika;

een halve wortel

drie eetlepels kikkererwtenmeel

1 eetlepel ketchup

zout en peper

koriander

Guacamole

1 rijpe avocado

1 kwart ajuin, gesnipperd

een hale eetlepel citroensap (of naar smaak)

Bereiding:

Burgers

Snipper alle groenten. Stoof ze zacht in wat olie. Breng over in een mengkom en voeg de andere ingrediënten toe. Meng en voeg eventueel wat water toe zodat je een stijve pap krijgt. Schep de brij in een warme pan met voldoende kokos- of palmvet. Bak de burgertjes (of ballen) aan beide kanten krokant. 

Let erop dat je deze dretsjes even moet laten bakken vooraleer je ze mag proberen verschuiven of omdraaien - als je de brei te vroeg in vervoering probeert te brengen dan smeer je gewoon alles rond. Je zal merken wat ik bedoel, eens je het geprobeerd hebt.

Guacamole

Snij de avocado in 2, verwijder de pit en schep het vruchtvlees in een mengkom. Voeg alle andere ingrediënten toe. Prak. 

Je kan voor wat variatie gesnipperde tomaat, een schep tomatenpuree, paprikapoeder of harissa (pimentpasta) toevoegen.

DE bicky lombardia

Grill het pitabrood (of koop het vers!). Mik er een gesnipperde augurk tussen, geraspte wortelen, komkommer, ... . Dan de sauzen en daarbovenop de burger en de guacamole. De groenten die je er niet tussengewurmd krijgt, eet je gewoon als een side-salad mee op! 

Smakelijk!

roerbakschotel voor zij die gehaast zijn

Fruit een ui, voeg wat lekkere kruiden toe aan de olie (komijn, paprika, chilipoeder, basilicum, ...). Deze zomerse snelle warme hap kan je met allerlei groenten maken. Vandaag stoofde ik één overgebleven champignon (don't ask), een paar kerstomaatjes in vieren gesneden, wat worteltjes uit een bokaal, kikkererwten uit blik en een paar vegetarische balletjes uit de GB.
Ja nee, vandaag is het thema "snel", niet "perfect gezond". De balletjes zijn uiteraard een zonde naar keuze, ze hoeven er niet bij om een complete maaltijd te hebben. Werk af met goed wat peterselie (knip, knip, dat gaat snel) en misschien, als je daar zin in hebt, een paar lepeltjes pesto van Costa del Tapas - de rode is vegan. Zout toevoegen indien gewenst. Serveer met wat komkommer en sla.

Vergeet niet te kauwen als het te lekker is of je echt te veel haast hebt.
Kauwen blijft de Keibelangrijke eerste stap in het verteringsproces!

De Eetprofeet vs de Yologeneratie

De eetprofeet moet zwijgen! Een respons in een beperkt aantal mashtags.

 #antiyolo

Ik wil nu niet meteen stampvoetend met de deur in huis vallen... maar ik ga het toch doen. (Wie entertainment boven so-called gezaag verkiest, slaat deze en volgende hashtag over.) Gisteren las ik tandenknarsend een zoveelste opiniestuk. En neen, ik was niet zozeer irri omdat het indruiste tegen mijn eigen geliefde overtuigingen. Ik was irri omwille van de toon en omwille van de stellingen die onbezonnen geponeerd werden. De auteur besluit het artikel immers met “Ik ben zelf geen voedingsdeskundige, maar”: ondanks zijn gebrek aan kennis van zaken meent hij er toch genoeg over te weten om alle mensen die gepassioneerd zijn door “anders eten” (anders dan Westers) eventjes te bashen. Zoals het hoort in onze Facebook-opiniecultuur. We zijn zover gekomen dat je helemaal niets meer hoeft te weten van bepaalde materie, zolang je maar snel, efficiënt en met een flinke portie sappige, moeilijke woorden alles wat anti-yolo is de kop indrukt. Vergeet ook niet een grappig nieuw samengesteld woord om je tegenstander de mond te snoeren. Eetprofeet, #hahaha #rijmtnogook. Eigenlijk is dit soort opiniestukjes onbeduidend, maar helaas bereiken de verontwaardigde auteurs door publicatie in de grote gazetten wel een enorm aantal mensen.

#hetlevertonsalleenmaarstressop

Ben ik een eetprofeet? Ik heb er me het hoofd over gebroken de voorbije vierentwintig uur. Ik heb een andere levensstijl dan de gemiddeld Vlaamse botterammen met Nutella de klok rond en ik heb in mijn passie voor voedsel inderdaad een profeetfase doorgemaakt. Dat lijkt me volkomen normaal. Ook heb ik een periode van stress gekend met betrekking tot mijn nieuwe eetpatroon. Dat heet ontwenning. Heroïneverslaafden – ik houd van groteske vergelijkingen – lijden ook aan stress wanneer je hen het afkickcentrum en de cold turkey induwt. Wil dat zeggen dat ze dan maar moeten blijven spuiten? O jee, goedevoornemensgerelateerde stress, het summum van anti-yolo! Ik heb goed en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat het gemiddeld 30 dagen in beslag neemt om jezelf een nieuwe gewoonte aan te leren. 30 dagen waarin je de regels moet volgen (dat was het slechte nieuws). Om die reden zullen de meeste gezondheidstherapeuten – natuurgeneeskundigen – je een zuiveringsdieet voorschrijven dat minstens zes weken duurt. Deze periode is er om je ogen te openen voor al het voedsel dat je tot dan toe genegeerd had, omdat het onbekende meestal afschrikt of omdat de nieuwe smaak wat minder explosief is. (Eerder dan om jezelf tot op celniveau te zuiveren... is dat nog mogelijk in deze wereld?) Toegegeven, dat vraagt om levenslange discipline. Zet mij een bordje boekweit met Bretoens zeewier en een bordje met een boterham met Philadephia met Milka voor en ook ik krijg het nog steeds moeilijk, maar breken met oude gewoonten is een interessante ervaring. Ik wéét nu dat ik me lichamelijk veel frisser zal voelen met een portie boekweit dan met een tarwehap met een dubieus zuivelproduct. Zomaar eten wat je wil doe je niet zomaar, helaas. Dat is willen fietsen terwijl je nog niet kan lopen. Gezond eten is je verbonden voelen met wat je in je mond stopt; in een van voedsel vervreemde maatschappij vraagt dat enige moeite en alle moeite begint met... stress. Die verdwijnt ook wel weer!

#gemakzuchtigcreationisme

Het argument van de omnivoor schuif ik hede ten dage opzij als gemakzuchtig creationisme: wij eten nu eenmaal alles, meneer, en dus ook dikke biefstukken van den Delhaize. Ja en neen. Wij aten vroeger de vieze overschotjes van de prooien van roofdieren: pezen en beendermerg van lijken en zo (dank aan Ine en Simon voor dit feitje), en voor de rest was het onkruid vreten geblazen, want nomadisch als wij waren, hadden wij indertijd nog geen tarwetarwetarwe. De dikke biefstuk was voor het sterke roofdier en jij mocht blij zijn als zijn portie rood vlees toch wat te copieus bleek. Ergens hebben de paleo's dus gelijk met hun dieet van vlees en groenten, alleen overdrijven zij lichtelijk met hun hoeveelheden dierlijke eiwitten. Een vuistje per week moet volstaan, maar hey, wij veganistische rotzakken keuren zelfs dat niet goed. En wat tarwe betreft: het zat al niet in ons oorspronkelijke voedingspalet en gezien de gevallen van glutenintolerantie blijven toenemen, denk ik dat we mogen aannemen dat onze darmflora het nog altijd niet eens is met al die boterhammen en pastagerechten die ze continu voorgeschoteld krijgen. Of toch wel? Ja, de slechte bacteriën zijn inderdaad heel erg blij met suiker, tarwe en slechtverteerde combinaties zoals daar zijn vlees+patatten. De goede bacteriën in je buik geven geen fuck om je smaakpapillen, die willen gewoon gezonde voeding zien passeren.

Voor zij die driemaal daags een ferme drol produceren: ik heb niets gezegd, u kan de wereld aan. Carry on, ma'am.

#levenisdoodgaan

Oh, really? Vreet maar aan, laat maar hangen en waaien. De farma's zullen je dankbaar zijn. Ieder zijn keuze uiteraard. Mijn familie telt meerdere bourgondiërs, zoals menig Vlaamse familie, maar zij komen of kwamen niet meteen zacht aan hun einde. Niet alle kankers of leverfalen hangen voor 100% samen met een slecht eetpatroon; stress en chronische angst of depressie spelen evenzeer een grote rol. Voeding kan echter de vicieuze cirkel doorbreken: een stabiele suikerspiegel bevordert een stabiel gemoed, een stabiel gemoed betekent betere stressbestendigheid, minder stress betekent een verkleinde kans op een dramatisch einde. Als minder troep eten de kans op een energieke oude dag en een vredige dood verhoogt, dan teken ik daarvoor. Met een beroep dat ik graag en met liefde uitoefen wil ik immers nog niet op pensioen op mijn 65 ;-)

#helpikbenverward

Men zou tegenwoordig niet meer weten wat gezond is en wat niet, door een overvloed aan tegenstrijdige informatie. Zucht. Er zijn enkele vaststaande feiten, maar die zijn niet meteen “leuk” en daarom doen we dan maar alsof we terminaal verward zijn. Staat vast: tarwe is niet OK, suiker is niet OK, te veel eten is niet OK, vlees en zuivel vol antibiotica en stresshormonen zijn niet OK, pesticiden zijn niet OK én... ongefermenteerde en industrieel bewerkte soya is niet OK (ha!). En al dat gezwets over het al dan niet eten van superfoods: ja, die zijn keigezond, "super", het zit in het woord. Vul je voeding ermee aan, ze zijn uiteraard geen excuus voor chips of sigaretten (open deur, open deur). Zoals de ravissante Alissa Vitti van FLO Living onlangs tweette – ik ga me ook 'ns bezondigen aan een quote:

Repeat after me: Food is NOT entertainment. Food is pleasurable and for sustenance.

#8020

Simon verwoordde het nuchter en bondig: je moet je voor 80% aan de regels houden, dan kan je ze voor 20% aan je laars lappen. Maar zoals ik al schreef onder een vorige bashtag: je dient eerst de regels onder de knie te krijgen en dat gaat enkel via de oh-zo-stresserende weg van de geheelonthouding. Een voedselguru of eetprofeet kan je op het goede spoor krijgen, maar “laat hen daarna weer los en bewandel je eigen pad”.

#Amen

spaghetti

Tomaten en wortelen eet je best warm (iets dat Evelien me vertelde). Rauw heb je daar, behalve voor de vezels, weinig aan.
Dit soort kleine feitjes dienen voor mij als een zachte leidraad doorheen mijn koken en kleuren mijn gerechten - zonder dat ik me erdoor laat beperken. Andere kennis vertaalt zich dan weer als regels, die je kan volgen of kan breken maar die echt aan de basis staan van je bereidingen. Zo zie je me bv. vaak pasta klaarmaken, terwijl dat eigenlijk weinig zinnigs bijdraagt. Ook aardappelen en brood zijn niet altijd nuttig, toch zeker niet in de hoeveelheden waarin wij (Belgen) gewoon zijn ze te eten. Te veel zorgt voor stevige constipatie! Let dus op dat je voldoende afwisselt en probeer je eigen lichaam aan te voelen!

Spaghetti is een klassieker voor al wie graag of niet graag kookt. Iedereen kent het, de meeste mensen vinden het héél lekker en toch maakt iedereen het op zijn eigen manier.

Dit is één van mijn varianten op spaghetti bolognese.

Ingrediënten:

1 ajuin;
1 teen knoflook;
1 rode paprika;
1/2 steel selder;
1 grote wortel;
1 klein handvol pompoen;
1 hete paprika (chili);
3 grote eetlepels tomatenpuree;
peper, zout, spaghettikruiden.

Bereiding:

Schil de ui en snij hem in ringen. Snij de selder in stukjes. Plet de look hak fijn. Snij de chili in stukjes (Voorzichtig! Niet in je ogen wrijven nadien). Verwarm ondertussen kokosvet/palmvet in een stoofpot. Voeg nadien alle gesneden ingrediënten toe en laat even op middelhoog vuur stoven tot de ajuin glazig begint te worden.
Snij de paprika, de wortel en de pompoen in blokjes en voeg toe.
Laat alles op een laag vuur een tiental minuten sudderen of tot de wortel en de pompoen zacht worden. Voeg dan pas de kruiden en tomatenpuree toe. Laat op heel laag vuur nog een kwartier langer sudderen - voeg eventueel wat vocht toe zoals wijn of gewoon water als de saus te droog wordt.

Ondertussen kook je de pasta - volg de aanwijzingen op de verpakking.

Smakelijk!

extreem groen slaatje met kikkererwten

Een proteïnegerichte avondmaaltijd, zoals het hoort (koolhydraten 's morgens, eventueel nog 's middags, 's avonds is voor de eiwitten), aangevuld met veel rauwkost, vier uur voor het slapengaan.

Maar wat heb ik hier ook alweer allemaal ingegooid? Het waren errug veel ingrediënten vanavond. Let's see...

"my little gem"-sla van de Bioplanet
gewone kropsla
één stengel warmoes, rauw, zeer fijn gesneden
enkele plakjes komkommer
een korte stengel selder mét bladeren, fijn gesneden, rauw
enkele takjes peterselie geknipt
enkele takjes koriander versnipperd
een halve wortel geraspt
een klein handjevol Bretoens zeewier
twee à drie stukken gemarineerde artisjok (conserve)
een halve bokaal kikkererwten
enkele cashewnoten
... over dit alles een halve citroen geperst
... en een geut olijfolie gegoten (optioneel ook nog wat tarwekiemolie voor extra vit. E)
... en afgekruid met gemalen komijnzaad, paprikapoeder en kruidenzout
-- vergeet de rauwe look niet!

Voor een meer gevuld gevoel, vul aan met een gekookt eitje.