Ja, hallo. Zo zou deze blog eerst geheten hebben. Een fokjoevinger naar de overvloed aan kookboeken in deze wereld. Helaas, toen werd die arme, doodeerlijke titel plots overmeesterd door een andere. "Plantgericht", schoot er ineens door mijn kop.
Vergeet klantgericht. Geld, geld, kopekope. (En geen klant die eerst komt, hoor, maar we trappen er wel steeds in, in de inhoud van dat mooie woordje.)
Met PLANTGERICHT wil ik de culinaire avonturen van een doordeweekse, vaak luie-doch-creatief-met-weinig-middelen vegetariër en wannabe-veganist in de kijker zetten. Mijn keuken is vaak vies, vandaar de nietsverhullende ex-titel. Alles is hier je m'en fou: geen hoogstaande fotofrafie en visuele tierlantijntjes. Ik schuw geen gsmfoto's, onderbelichte beelden of glimpen van mijn ranzige fornuis. Ik heb niet altijd de tijd om fatsoenlijk eten te maken, maar gij ook niet, en gij vraagt u af hoe ge in godsnaam altijd vegetarisch zou kunnen eten als ge eigenlijk nu al genen tijd hebt. Ik heb eigenlijk geen tijd voor dit soort onzin, maar goed, 't is voor het goeie doel, zullen we maar denken. Bovendien: lui of niet lui, ik heb al elke dag van mijn vegetarische leven lekker gegeten.
Dus schuif uw voeten onder tafel.
Meestal is het zelfgemaakt en meestal is het zeer gezond!
Vaak zijn het samengesmeten restjes (mmm!).
Af en toe eet ik plant-en-klare snacks.
Soms gaan we uit eten.
Nu en dan ben ik regelrecht ongeïnspireerd.
En een paar keer per jaar probeer ik familiefeesten te overleven.
Olé.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten